[807 A] Αρχή των Θεομητορικών εορτών αποτελεί βέβαια η παρούσα πανήγυρη, αλλά είναι η πρώτη ανάμεσα στις εορτές του Μωσαϊκού Νόμου και στις σκιές της Π. Διαθήκης. Παράλληλα όμως είναι και είσοδος στις εορτές της χάριτος και της αλήθειας, δηλαδή της χριστιανικής εποχής. Είναι επίσης η εορτή αυτή και μεσαία και τελευταία, έχοντας αρχή της το τέλος της εποχής του Νόμου, μέσον της την ένωση των άκρων και τέλος της τη φανέρωση της αλήθειας. Γι’ αυτό, τέλος του Νόμου είναι ο Χριστός, όχι τόσο ξεμακραίνοντάς μας από την ξηρή τυπικότητα του γράμματος ,όσο με το να μας φέρει κοντά στο πνεύμα της διδαχής του. Αυτό είναι η τελειότητα, κατά την οποία, αυτός ο ίδιος ο νομοθέτης Χριστός ολοκληρώνοντας όλον τον Νόμο, μετέτρεψε την τυπικότητα σε πνεύμα, ανακεφαλαιώνοντας με τη ζωή του τα πάντα ο ίδιος στον εαυτό του και τακτοποιώντας τη διαφορά ανάμεσα στον Νόμο και στην Χάρη (...)
[808 A] Αυτό είναι η φανέρωση του μυστηρίου. Αυτό είναι η ανακαινισμένη φύση του ανθρώπου, Θεός και άνθρωπος, και η θέωση της γεμάτης πάθη ανθρώπινης φύσης. (...)
[809 C] Κάθε ευγενική ψυχή πρέπει να έρθει στο πανηγύρι και η φύση να συγκαλέσει όλη την πλάση ώστε να ανανεωθεί και να αναδιαμορφωθεί. Ας έλθει γρήγορα κοντά κάθε τι άγονο, γιατί η άτεκνη και στείρα Άννα έλαβε παιδί, αυτήν που είχε παιδί τον ίδιο τον Θεό, την αειπάρθενο. Ας χαίρονται οι μητέρες· γιατί η στείρα μητέρα γέννησε την τέλεια μητέρα και παρθένο.
Οι γυναίκες ας χαρούν, γιατί η δίχως σπόρο γη γέννησε θαυματουργικά Αυτόν που προέρχεται αμετάβλητος από τον Πατέρα. Οι γυναίκες πρέπει να γίνουν ρωμαλέες, γιατί η γυναίκα που κάποτε γέννησε την αμαρτία, έκανε τώρα δυνατή την αρχή της σωτηρίας, και αυτή που κάποτε κατακρίθηκε, είναι τώρα διαλεγμένη και αποδεκτή από τον Θεό. Η μητέρα που δεν γνώρισε άνδρα, έγινε η εκλεκτή για τον Δημιουργό, η ανάταση του ανθρώπινου γένους.
Ας τραγουδήσει όλη η πλάση και ας πανηγυρίσει και ας φέρει ένα δώρο αντάξιο αυτής της ημέρας. Στον ουρανό και στη γη θα γιορτάσουν σήμερα μια κοινή γιορτή, και ό,τι υπάρχει, εγκόσμιο και υπερκόσμιο, θα ενωθεί στην κοινή γιορτή. Γιατί σήμερα κτίζεται ο ναός του Κτίστη των πάντων και το πλάσμα προετοιμάζεται για τον Δημιουργό με έναν νέο και κατάλληλο τρόπο για να γίνει το θείο παλάτι.
*Αγίου Ανδρέα Κρήτης, Ἐγκώμιον εἰς τὸ Γενέθλιον τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, PG 97, 805A - 809C
Kommentare